Pałac Krasińskich w Zegrzu – siedziba hrabiów i generałów
Rezydencja, nazywana dziś Pałacem Zegrzyńskim, nie jest ani duża ani nadmiernie reprezentacyjna, a mimo do sprawia miłe wrażenie i, co najważniejsze, ma bogatą historię.
Dzieje obiektu sięgają połowy XIX w. Budynek ukończył tuż przed śmiercią właściciel Zegrza hrabia Stanisław Krasiński. Po jego śmierci pałac odziedziczyła córka Jadwiga, która w roku 1867 wyszła za mąż za Macieja Józefa Radziwiłła. W 1890 r. teren i pałac zostały sprzedane Rosjanom.
Około roku 1894 obiekt został wyremontowany i zaadoptowany na letnią rezydencję carskich generałów-gubernatorów warszawskich. W latach 1915-1918 znajdował się w rękach okupacyjnych władz niemieckich.
W latach 1919-1939 Zegrze było miejscem stacjonowania ośrodka kształcenia wojskowych kadr łączności. W pałacu mieszkali komendanci tej jednostki wojskowej. Od 1939 do 1944 r. Zegrze było ponownie pod okupacją niemiecką. Pałac został częściowo uszkodzony w czasie walk rosyjsko-niemieckich na jesieni 1944 r. Odremontowany po roku 1948, pozostał we władaniu wojska.
W 1959 r. obiekt przekazano Polskiej Agencji Prasowej. W pobliskim pawilonie powstało jedno z najbardziej nowoczesnych w krajach „bloku wschodniego” centrów nadawczo-odbiorczych. Pałac miał już w tym czasie funkcję szkoleniowo-wypoczynkową. Od września 2009 r. obiekt, nazwany Pałacem Zegrzyńskim, należy do Centrum Kongresowego Warszawianka w Jachrance.
Budynek został wzniesiony w stylu neoklasycystycznym. Piętrowy, na planie litery "U", której „ramiona" stanowią dwie dobudówki, prawdopodobnie późniejsze. Fasada skierowana na południe; pośrodku ryzalit i cztery półkolumny tworzące optycznie portyk zwieńczony trójkątnym frontonem. W dolnej kondygnacji ryzalitu arkadowy ganek.